Over hoe het allemaal begon...
Op heel jonge leeftijd werd Peter plots getroffen door de blik van een mysterieuze en sierlijke hond. Deze bijzondere ontmoeting liet een diepe en blijvende indruk na op de jongeman. Hij besefte het zelf nog niet, maar sinds dat moment was hij veranderd. Hij begreep de hondentaal! Honden, klein en groot, jong en oud, kruisten zijn pad. “Mijn baasje verstaat me niet als ik zeg dat ik wil gaan wandelen”, hoorde hij hen zeggen. Of ook: ”Ik wil met de bal spelen!”. “Ocharme”, dacht Peter, “Hoe kan ik die arme beestjes helpen?” Hij was maar alleen tegen duizenden dove baasjes en wist niet meteen een oplossing.
Enkele maanden gingen voorbij en Peter wandelde weer eens door het mooie Mechelen. En dan ergens op een verlaten plekje, ver buiten de stadsmuren, ontwaarde hij in de dichte mist, een eenzame burcht omringd door het weelderige groen van dichte struiken. Voorzichtig ging hij van wat dichterbij een kijkje nemen en boven de grote eikenhouten deur stond geschreven: 'Excellent School of Dog Wizards'. “Zou het kunnen... Zijn er nog mensen zoals ik?” Met een klein hartje klopte hij aan... Naderende voetstappen weerklonken van achter de deur. Een man met een leiband in de hand deed open.”Welkom, we verwachtten je al.”
Peter leerde er alle kneepjes van het vak en toen hij afstudeerde, ontving hij de medaille van KKUSH instructeur. Er werden hem ook nog twee viervoeters toegewezen als bondgenoten:G-girl & Noxy-boy. Zij aan zij ging het trio de uitdaging aan om de dove baasjes te helpen - en niet te vergeten - hun honden.
Maar Peter werd wat moedeloos. Telkens als ze een baasje geleerd hadden met zijn hond te praten, kwamen er weer andere dove baasjes bij. Hij pakte het anders aan. Hij bouwde een hutje langs de vaart en hing een bordje op 'Honden Unief Leuven'.”Misschien komen de honden dan wel vanzelf naar hier met hun baasje en kan ik hen in groep helpen.” En ja, dat werkte! Al snel stroomden ze toe, maar het waren er veel te veel voor hem en zijn twee harige helpers!
Het duurde niet lang, of er kwam hulp uit onverwachte hoek. Een tientonner denderde voorbij met een ietwat luidruchtige man aan het stuur en een herdershond naast hem op de passagierszetel. J-P stapte uit, nam direct tien leerlingen onder handen met een stevige drill en hij is nooit meer weggegaan.
Er passeerde ook een trein en SuperJan sprong eraf. Hij had twee poedels bij, die precies pasten in de bekers die ze gewonnen hadden op hun vele moeilijke wedstrijden.
”Ja, zo'n team, dat werkt wel,” zei Peter. Het ging zo goed dat al die baasjes zo dankbaar waren dat ze veel goudstukken gaven aan de school, maar Peter wist niet goed wat hij ermee moest aanvangen. “Geen probleem, ik beheer het geld wel voor jullie, ” zei Roberto, één van de trouwste en eerste leden. Regelmatig ging Roberto dan wat extra oefenmateriaal kopen voor op de terreinen.
Enige tijd later voerde de wind een blonde dame mee. Er was ook een shitzu bij. “Aangenaam, Super Marleen,” stelde ze zich voor. “Ik versta de complexe puppy taal.”
Er volgden nog veel instructeurs met hun lieve helpertjes totdat het hutje aan de vaart uit zijn voegen barstte. De dog wizards gingen op zoek naar een nieuwe stek en vonden die op een grote groene weide achter een gigantische papiermolen. Daar helpen ze nog steeds de honden en hun baasjes. Zo zitten er nu in het team Super Marleen, Roberto, J-P, Koen Masterchef, Nancy Scissorhands, Prof. Nickelium, Tourist LePaul, Rudy Macgyver, Mr. IT en Merida, met als hoofd wizard Flower Power Sonja.
De dog wizards kunnen gelukkig ook steunen op een grote groep helpers (nee niet die met vier poten) om iedereen te voorzien van de nodige drank en een proper terrein en kantine.
